Τα μαυροκόκκινα ανθρωπάκια είχαν πιάσει όλο το μπροστινό πεζούλι και το απο πίσω που οδηγούσε στην είσοδο της εκκλησίας. Οι δύο σκύλοι, ένας μαύρος κι ένας άσπρος είχαν πιάσει κι αυτοί θέση, ο ένας μπροστά στη μια τρομπέτα, ο άλλος λίγο πιο μπροστά. Ο κόσμος απέναντι σχημάτισε ένα ημικύκλιο, τα κινητά και οι μηχανές στο χέρι, τα μικρά στην αγκαλιά, και το χαμόγελο στα χείλη.
13.11.08
Πλατεία Καπνικαρέας@18:01
Η proserpina έφαγε το ρόδι στις 7:25 μ.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
looogoo sto logooooo kai ksexasthkame salalala gav gav gavv :P
Den eimaste Agioi Basilides! ypomonh na milhseis ston armodio.
pxiotita. koultoura.
Η Αθήνα έχει πάντα το δικό της τρόπο να μας μαγεύει. Λίγο αφελής ενίοτε αλλά ειλικρινής...
Αν σου κανω δωρο φωτογραφικη θα μου κανεις αντίδωρο ένα φορητό dvd, με οθόνη 10 ιντσών παρακαλώ;-:)))))
JoaN το σόλο του σκυλιού ήταν εντυπωσιακό, όντως. Όσο για τον αρμόδιο, αργεί ακόμα πολύ, τα καλικατζαράκια έχουν προβεί σε επίσχεση εργασίας :P
Narita έτσι έτσι...αλλά τί καταλαβαίνετε εσείς οι νέοι απ' αυτα; :PPPPP
(μ' έχετε ζαλίσει με τα κεφαλαία και τα μικρά σας εσείς οι δυο, ε!)
exitmusician μιαα πόλη μάαγικηηη λαλαλα :)
auburn Kate τ' αντίδωρα μας τελείωσαν, έχει μείνει ένα κομματάκι άρτος μόνο, και ένα σακουλάκι κόλυβα (με τσουρεκακι μπόνους) :D
Δημοσίευση σχολίου