Καλοκαίρι είναι τα φρούτα με τον τριμμένο πάγο στο μπολ. Είναι οι παγωμένοι καφέδες. Είναι τα παγωτά. Είναι οτι η δίαιτα με εχει βαρέσει κατακέφαλα και πρέπει να γράψω και κάτι άλλο ομώνυμο της συμπαθούς αυτής εποχής, πέραν των φαγώσιμων ειδών.
Καλοκαίρι λοιπόν είναι κυρίως τα βράδια,
τα ήσυχα βράδια που η Αθήνα ανάβει σα μεγάλο καράβι
κι είμαστε μέσα και μεις.
τα ήσυχα βράδια που η Αθήνα ανάβει σα μεγάλο καράβι
κι είμαστε μέσα και μεις.
Και μεις και όλοι οι άλλοι,
οι οποίοι βγάζουν τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα στα μπαλκόνια
και κάθονται μέχρι αργά συζητώντας.
οι οποίοι βγάζουν τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα στα μπαλκόνια
και κάθονται μέχρι αργά συζητώντας.
Είναι και κείνοι που τις γιορτές πλέον
τις κάνουν στις ταράτσες και όχι στα κλειστά σαλόνια.
Τα "να ζήσεις Ελένη/ Κώστα/
Πέτρο/ Αποστόλη/ Μαρίνα"
και τα χειροκροτήματα.
τις κάνουν στις ταράτσες και όχι στα κλειστά σαλόνια.
Τα "να ζήσεις Ελένη/ Κώστα/
Πέτρο/ Αποστόλη/ Μαρίνα"
και τα χειροκροτήματα.
Είναι τα επιτραπέζια μέχρι αργά,
τα λιγοστά αστεράκια που 'χουν μείνει στον ουρανό,
τα φώτα της Ακρόπολης και του Λυκαβηττού.
Είναι το Euro και οι Ολυμπιακοί.
Είναι η πόλη που θα αρχίσει να αδειάζει.
Είναι οι νύχτες με πανσέληνο στον Ιερό βράχο.
Είναι και τα ανοιχτά παράθυρα με τα κλειστά κουφώματα,
τα αντικουνουπικά και τα φιδάκια.
Κι ας μείνω στην πόλη μέχρι αργά, κι ας δουλεύω ολη μέρα, κι ας φαντάζουν οι διακοπές όνειρο μακρινό ακόμα, το καλοκαίρι είναι εδώ και είναι μοναδικό.
Τραπεζάκια έξω, λοιπόν :)
