...τώρα έχεις και δικαιολογία, σκοτώσαν τον Αλέξη.
Με τί ισοδυναμεί ο θάνατος ενός νεαρού παιδιού; Πόσες βιτρίνες πρέπει να σπάσει κανείς, πόσα αυτοκίνητα να κάψει, στις πόσες μολότωφ ισοφαρίζει; Είναι η βία απάντηση στη βία; Είναι η καταστροφή της δημόσιας και της ιδιωτικής περιουσίας τρόπος αντίδρασης;
Ποιός θα πληρώσει τα σπασμένα; Το θησαυροφυλάκιο του θείου Σκρουτζ ή μήπως θα τα βγάλει ο πρωθυπουργός απο τον προσωπικό του λογαριασμό;
Μέχρι πότε η Αθήνα θα θυμίζει πεδίο μάχης; Μέχρι πότε τα σιδερένια ρολά σε μαγαζιά και τράπεζες στην Πανεπιστημίου θα μένουν κατεβασμένα;
Θα αποφασίσουμε επιτέλους τί θέλουμε απο την αστυνομία: να κάθεται και να βλέπει ή να ορμάει και να ρίχνει ξύλο; Υπάρχει τρίτος δρόμος; Πόσες διμοιρίες χρειάζονται για να μαζέψουν αυτούς που κάνουν τα επεισόδια;Υπάρχει έλεγχος (ψυχολογικός ή όποιου άλλου είδους χρειάζεται) σ' αυτούς που επιτρέπεται να οπλοφορούν;
Φανταστείτε να επιτρεπόταν η οπλοφορία...Άνθρωπος δε θα χε μείνει ζωντανός σ' όλη τη χώρα...
8.12.08
Σπάσε κι εσύ μια βιτρίνα, μπορείς...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
Να υπενθυμίσω οτι κάηκαν και 12 κατοικίες
Γειάσου καλή μου...καλά αν επιτρεπόταν η οπλοχρησία στον καθένα;;...έχεις δεί ένα ντοκυμανταίρ του αμερικανού δημοσιογράφου Michael Moore για το θέμα της οπλοχρησίας στην Αμερική;;,ε,άμα το δείς θα φρίξεις η κατάσταση εκεί (με το θέμα των όπλων και της εγκληματικότητας)έχει ξεφύγει τελίως μα τελίως όμως σε κάποια φάση δείχνει ένα παιδάκι του γυμνασίου..16-17 χρονών το οποίο κουβαλούσε πάνω του ολόκληρο οπλοστάσιο! (χωρίς πλάκα τώρα)!το είδα και έπαθα πλάκα!μόνο μπαζούκας δεν είχε πάρει ακόμη!είχε πάνω του ότι όπλο μπορεί να φανταστεί κάποιος...ε,όπως το πάμε μου φαίνεται θα γίνουμε έτσι και δώ στο τέλος....θα κυκλοφορούμε με ολόκληρα οπλοστάσια πάνω μας...άστα να πάνε....
Η παρατεταμένη ανομία οδηγεί στην υπερβολή.
Χθες ο κολλητός μου με ρώτησε: "Πόσο απέχουμε από το να δούμε τα καδρόνια και τους λοστούς να αντικαθίστανται από μαχαίρια και καλάζνικωφ;"
Μου φάνηκε υπερβολικό τότε, ότι εκπροσωπεί το φόβο που σπείρεται από πάνω μας. Και χθες βγήκε καραμπίνα στο Ζεφύρι. Τσιγγάνοι θα πει κανείς, μέλη της ίδιας κοινωνίας λέω εγώ.
germanos εδώ λένε οτι κάηκε και το κατάστημα της μητέρας του παιδιού...
Αθανασία δεν το έχω δεί το ντοκυμαντέρ του Moore, απ' ότι ακούω όμως είναι συγκλονιστικό. Οι ζημιές τώρα είναι "μικρές" καθώς τις προκαλούν πέτρες, ξύλα και μολότωφ. Έτσι και οπλοφορούσε όμως και η άλλη πλευρά, τότε είναι που θα γινόταν το απόλυτο χάος.
2Σx2 τί να πω, δεν έχω λόγια πια. Η φρίκη δεν έχει όρια. Και μαχαίρια, και καλάζνικοφ, και καραμπίνες, απ' όλα έχει το εκρηκτικό (στην κυριολεξία) κοκτέιλ. Και πλιάτσικο ακόμα. Το κερασάκι στην τούρτα. Ξέρεις τί είναι να ακούς απο κοπέλα της ηλικίας μας, έξυπνη, μορφωμένη, να λέει οτι αν είχαν ανοίξει τη Burberry θα πήγαινε να πάρει κανα κομμάτι; "Πλιάτσικο στις κλεμμένες μας ζωές" έλεγε φειγ-βολάν που είδα σήμερα στα Προπύλαια. Τρικυμία εν κρανίω. Τί ψυχολογία είναι αυτή, τί τρόπος σκέψης, δε μπορώ να καταλάβω. Φρίκη
ναι υπαρχει τριτος δρόμος μικρή μου:αυτος της παιδειας και της μη κααστολης του αυθορμητισμου και της φαντασίας... Της αλλαγης νοοτροπιας περι του ρολου του κρατους, να είναι ΜΟΝΟ το συντονιστικο πλαισιο μεσα στο οποιο ο καθενας μας, θα ζει τη ζωη που γουσταρει, ΜΗΝ ΕΝΟΧΛΩΝΤΑΣ τον διπλανο του. Ο δρομος μακρια απο στεροτυπες αντιληψεις περι αποκλίνουσας συμπεριφορας... Θυμιζω οτι ο κυριος συναδελφος(μου) πριν πολλα χρονια είχε υπερασπιστει καποιους απ΄τους λεγομενους "σατανιστες" ετσι; Τοτε προφανως η επιχειρηματολογια προς υπαρασπιση του πελατη του, απαιτουσε εκθειασμο της αποκλινουσας συμπεριφορας... Τι να πω, τετοια βλεπω και ακουω και μερικες φορες σιχαινομαι τη δικηγορια.Θέατρο μικρη μου, κανονικη παρασταση.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση η βία δεν ήταν απάντηση στη βία αλλά αντίδραση, και πολύ δικαιολογημένη μάλιστα. Δε μπορείς όταν σε σκοτώνουν να το παίζεις υπεράνω.
auburn kate αυτός ο δρόμος της παιδείας...δύσβατος πολύ. Όσο για το συνάδελφο, no comments
exitmusician νομίζω οτι η απάντηση και η αντίδραση που λες δε διαφέρουν και πολύ. Όλα αυτά που είδαμε την εβδομάδα που μας πέρασε δε νομίζω οτι δικαιολογούνται τόσο απλά. Δεν ξέρω. Τί να πω, το ψάχνω ακόμα...
Δημοσίευση σχολίου