Είναι φορές

που ξαφνικά έρχεται η πραγματικότητα και σου αστράφτει μια ανάποδη, την οποία βέβαια επειδή δε φημίζεσαι για την ευαισθησία σου δεν την αισθάνεσαι σε όλη της την έκταση, είναι όμως ικανή να κάνει το τοπίο γύρω σου να αλλάξει κάπως μορφή.

Κοιτάς έκπληκτος τον πρίγκηπα που έγινε και πάλι βάτραχος. Και συνειδητοποιείς οτι δεν ήταν πρίγκηπας που η κακιά μάγισσα μεταμόρφωσε σε βάτραχο αλλά βάτραχος που η δική σου ματαιοδοξία έκανε να φαίνεται πρίγκηπας.

Σήκω λοιπόν λίγο πάνω απο το φράχτη και κοίτα. Βάλε τα κουτάκια σου δίπλα στων άλλων και όταν σκάσουν σα σαπουνόφουσκες παρατήρησε τί βγάζουν απο μέσα. Πρίγκηπες ή βάτραχους;

Επειδή τα παραμύθια με πρίγκηπες ποτέ δεν ήταν τα αγαπημένα σου, να στο πω πιο απλά: Βγάλε τα γυαλιά και κοίτα καλά. Αν νομίζεις οτι το μόνο αξιοπρόσεκτο εκει έξω είσαι εσύ, βρες άλλο κεφάλι, το συγκεκριμένο μοντέλο δεν υποστηρίζει μάτια που κοιτάνε προς τα μέσα.

Je te rêve encore

So sorry for your loss, my dear

Ίσως δεν ήσουν κάτι πιο πάνω
απο ένα γέλιο στα αστεία μου,
απο μια σκέψη πριν κοιμηθώ,
απο ένα δάκρυ στην κηδεία μου.
Όμως η θάλασσα που πέφτω
είναι μια δίνη χωρίς εσένα
και το βουνό που ανεβαίνω
λέγεται Γολγοθάς για μένα.

You leave me breathless
when you close the door
it feels just like you took the air
out of the room with you

Ζωή #3

ΥΓ. link

One art

The art of losing isn't hard to master;
to many things seem filled with the intent
to be lost that their loss is no disaster,

Lose something every day. Accept the fluster
of lost door keys, the hour badly spent.
The art of losing isn't hard to master.

Then practice losing farther, losing faster:
places, and names, and where it was you meant
to travel. None of these will bring disaster.

I lost my mother's watch. And look! my last, or
next-to-last, of three beloved houses went.
The art of losing isn't hard to master.

I lost two cities, lovely ones. And, vaster,
some realms I owned, two rivers, a continent.
I miss them, but it wasn't a disaster.

Even losing you (the joking voice, a gesture
I love) I shan't have lied. It's evident
the art of losing's not too hard to master
though it may look like (Write it!) a disaster.

Elizabeth Bishop

Original photo

Once

upon a time there was a movie. A movie so plain, yet so touching.

Είναι σαν αυτές τις ταινίες που πάνε πακέτο με το soundtrack, σαν την Amelie ένα πράγμα. Στο πιο ανεπιτήδευτο, πιο χύμα και πιο πραγματικό (με την καλή έννοια).

ΥΓ Tf ευχαριστώ :)

As far as my eyes can see

there are shadows approaching me...

And someday in the mist of time,

when they asked me if I knew you,

I'd smile and say you were a friend of mine

and the sadness would be lifted from my eyes.

Oh when I'm old and wise

Όλα αυτά δε γίνεται να γίνουν πριν το old;