Ίσως δεν ήσουν κάτι πιο πάνω
απο ένα γέλιο στα αστεία μου,
απο μια σκέψη πριν κοιμηθώ,
απο ένα δάκρυ στην κηδεία μου.
Όμως η θάλασσα που πέφτω
είναι μια δίνη χωρίς εσένα
και το βουνό που ανεβαίνω
λέγεται Γολγοθάς για μένα.
You leave me breathless
when you close the door
it feels just like you took the air
out of the room with you
when you close the door
it feels just like you took the air
out of the room with you
3 σχόλια:
μια σκέψη πριν κοιμηθώ... μπορώ να ταυτιστώ με αυτό!
Προφανως ηταν το απο κατω ποστ για μενα.. αλλα μ'αρεσουν και τα δυο.Οι στιχοι του breathless είναι παραμυθενιοι.Σαν αν τους εγραψε ο βαρωνος Μινχαουζεν σε καποιο διαλλειμα απ΄τα ΄ψεύτικα(;) ταξιδια του, επειδη το μονο ταξιδι που τον ενοιαζε ηταν στο κορμι μιας θεάς.Σ' ευχαρσιτω μικρη μου.Αλλα ειμαι τοσο μαυρη μεσα μου τωρα που κανενα δωρο δεν μπορει να με φωτισει.:(((((((
zvyk Χεεχε :)
auburn Kate θα σε γελάσω για τον Μινχάουζεν, είναι όμως όντως παραμυθένιοι :))) Εεελα να διώχνουμε τη μαυρίλα! Όπως λέει και η αποπάνω, είναι πολυτέλεια να είσαι απαισιόδοξος :D
Δημοσίευση σχολίου