puzzle

Κομμάτια του παζλ μου, το οποίο πριν λίγο συμπλήρωσε 25 κομμάτια, κρυμμένα μέσα σε στίχους που αγάπησα, σε νότες που σιγομουρμούρισα, σε μικρές φωτογραφίες στη μνήμη του κινητού…Η εκδρομή στο Μεσολόγγι πριν μερικά Χριστούγεννα και οι αντανακλάσεις της λιμνοθάλασσας – Το Freelove στην αγαπημένη εκτέλεση του Θοδωρή, την οποία ακόμα δεν έχουμε βρει και η βόλτα της οποίας έγινε το soundtrack, το προπέρσινο Πάσχα – Ο Πελαργός/σκουπιδοντενεκές στις Πετριές – Η αυλή του σπιτιού στο Πήλιο – Ο μικρός πρίγκηπας/δαχτυλοκουκλάκι με φόντο τη λευκή φλοκάτη – Τα βοτσαλάκια στο Κλιμάκι – Το τριαντάφυλλο στη χιονισμένη βεράντα – Το παρεό του καλοκαιριού και το τσαντάκι/ποτιστήρι – Ο Κόρτο – Ο Μπρούμελ, ο κούκλος Basset της Εύης – Η φωτό της αφίσας από την έκθεση στη Στοκχόλμη – Η θάλασσα στο Φλοίσβο –Τα σουβενίρ της Μαρίας και της Γωγώς από την Ολλανδία και τη Νέα Υόρκη – Τα ροζ post-it που φιλοξενούν τα λόγια αυτά – Το φλυτζάνι με τα μικρά γαλάζια λουλούδια που συνόδευε το περυσινό ποστ των γενεθλίων μου – Ο χρόνος που περνά και χάνεται - Η Νέλυ το κουνέλι της Αναστασίας- Τα slides του ppt της διπλωματικής – Ένα μικρό λαχανί βατραχάκι στο τζάμι της εξώπορτας – Μια σφηκοφωλιά στη βεράντα – Η Νίκη της Σαμοθράκης – Ο παπύ στο μπισκοτάκι – Το λιμάνι και η καινούργια πεζογέφυρα – Τα μήλα του Σεζάν και το δωμάτιο του Βαν Γκογκ – Τα κοντραμπάσα μετά τη συναυλία

Μια ατέλειωτη εκδρομή…

Δεν ξέρω αν έχει νόημα να δημοσιεύονται τέτοιου είδους "ακαταλαβίστικα" ποστ. Ένιωθα όμως οτι το χρωστάω αυτό το ποστ. Στον εαυτό μου και σε όποιον καταλαβαίνει έστω και μια λέξη απο αυτά που γράφω.