που ξαφνικά έρχεται η πραγματικότητα και σου αστράφτει μια ανάποδη, την οποία βέβαια επειδή δε φημίζεσαι για την ευαισθησία σου δεν την αισθάνεσαι σε όλη της την έκταση, είναι όμως ικανή να κάνει το τοπίο γύρω σου να αλλάξει κάπως μορφή.
Κοιτάς έκπληκτος τον πρίγκηπα που έγινε και πάλι βάτραχος. Και συνειδητοποιείς οτι δεν ήταν πρίγκηπας που η κακιά μάγισσα μεταμόρφωσε σε βάτραχο αλλά βάτραχος που η δική σου ματαιοδοξία έκανε να φαίνεται πρίγκηπας.
Σήκω λοιπόν λίγο πάνω απο το φράχτη και κοίτα. Βάλε τα κουτάκια σου δίπλα στων άλλων και όταν σκάσουν σα σαπουνόφουσκες παρατήρησε τί βγάζουν απο μέσα. Πρίγκηπες ή βάτραχους;
Επειδή τα παραμύθια με πρίγκηπες ποτέ δεν ήταν τα αγαπημένα σου, να στο πω πιο απλά: Βγάλε τα γυαλιά και κοίτα καλά. Αν νομίζεις οτι το μόνο αξιοπρόσεκτο εκει έξω είσαι εσύ, βρες άλλο κεφάλι, το συγκεκριμένο μοντέλο δεν υποστηρίζει μάτια που κοιτάνε προς τα μέσα.
30.1.09
Είναι φορές
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Μου εδωσες νεο ορισμο της αναισθησάις μικρη μου: αναίσθητος είναι αυτος που δεν αντιλαμβανεται τις φωνες τις πραγματικοτητας(;;;;)
Κι εγω που νόμιζα πως ανιασθητος ειναι αυτος που δεν ακουει τη εσωτερικη του φωνη.Τον εαυτο του, οταν του λεει πως "αρκετα πια με τα σκατα της πραγματικοτητας, υπαρχει ο μαγεμενςο κηπος . Ελα αν τον δεις στραβουλιακα!" Ναι ,τα γυλια εχουν αυτη την ιδιότητα, σου παραμορφωνουν /βελτιωνουν την εικονα που βλεπεις.Ειναι δανεικα ματια, απο σενα εξαρταται νομιζω, πως θα τα ρυθμισεις ωστε να σου δινυον την πιστοτερη εικονα του έξω κοσμου.Για τον μεσα δεν χρειαζεσαι ματια ως γνωστον... τα συνηθη εννοώ.Αλλα προσεχε με την αλλαγη του κεφαλιού.Αλλο κεφαλι, αλλο μυαλό;Αλλες ιδεες;
Δεν ξέρω αν φταίνε τα μάτια. Πολλές φορές οι μάσκες είναι τόσο καλές που αργεί ακόμη και το πιο έμπειρο μάτι να καταλάβει τι συμβαίνει. Σημασία έχει να έχει κανείς την δύναμη να σταματάει το παραμύθι όταν οι μάσκες πέφτουν.
auburn kate νομίζω έχεις δίκιο, δεν είναι αναίσθητος αλλά εγωιστής αυτός που περιγράφω (εγωίστρια, για την ακρίβεια). Όσο για το κεφάλι, μάλλον το έμπλεξα κάπου. Το νόημα ήταν οτι σημασία έχει να κοιτάς και τί γίνεται στους γύρω σου, γιατί αν σε ενδιαφέρει μόνο ο εαυτός σου τότε για να είσαι ικανοποιημένος μάλλον τα μάτια σου θα έπρεπε να είναι στο κεφάλι ενος "θαυμαστή" σου. Χαμένη στην παρομοίωση :(
Όπως καταλαβαίνετε πάσχω (περιστασιακά ελπίζω) απο το σύνδρομο του Michael στο Office (Don’t ever, for any reason, do anything to anybody, for any reason, ever, no matter what, no matter where, or who, or who you are with, or where you are going, or where you’ve been. Ever. For any reason, whatsoever. Well, sometimes I start a sentence and I don't know how to end it)
Καλώς τον snikolaaaaa!!! Ωραίο αυτό με τις μάσκες. Υπάρχει μια δυσκολία, ωστόσο, όταν είσαι εσύ που φοράς τη μάσκα: ποιος θα βρεθεί να στη βγάλει και τί θα γίνει μετά; Αλίμονό μας δηλαδή αν περιμένουμε να έρθει ο άλλος να μας τη βγάλει αλλά τέλος πάντων... Σου 'ρχομαι απο κει να σχολιάσω για το πιγκουινάκι της τελευταίας φωτο, τι τέλειο!!!
Η λύση στο πρόβλημα είναι να μην φοράς μάσκα! Πίστεψε με σου λύνει κατά 90% τα προβλήματα.
Σωστόν.... :)
Δημοσίευση σχολίου