29.3.08

Αναμνηστικό λεύκωμα, τάξη ΣΤ1

Πρώτη σελίδα, η φωτογραφία μου και τα στοιχεία μου. Όνομα, επώνυμο, διεύθυνση, τηλέφωνο, σχολείο. Από κάτω «Φιλοδοξίες μου», «Οι ευχές μου», «Αξέχαστες σχολικές μέρες (καλές ή κακές)», άπαντα κενά (δεν είχαμε χρόνο να ασχοληθούμε με αυτές τις χαζομάρες).

Γυρνάω φύλλο, αριστερά πάνω η ομαδική φωτογραφία του τμήματος. Από κάτω ονόματα και τηλέφωνα (σταθερά, βεβαίως). Από κάτω, σε ένα αστεράκι μέσα «Και μην ξεχάσεις τη συνάντησή μας, μετά από 4 χρόνια (1998) στις 2 Ιουνίου, στις 8μμ, στην είσοδο του σχολείου μας. Να είμαστε όλοι εκεί!!!» (κανείς δεν πήγε, κρίμα τα τρία θαυμαστικά – τώρα που το σκέφτομαι ίσως φταίει το ότι μέσα στη γενική αναμπουμπούλα εκείνη την ημέρα, ο καθένας σημείωσε άλλη ημερομηνία και ώρα στο λεύκωμά του)

Δεξιά η φωτο του δασκάλου, και από κάτω η «Ευχή» του. Τίποτα το ιδιαίτερο, να προοδέψετε, να προκόψετε, θέληση, σύνεση, ευγένεια, τόλμη και γενναιότητα (τα δυο τελευταία με κεφαλαία). Ξαναγυρνάω σελίδα, αριστερά η φωτο του σχολείου, δεξιά τα ονόματα του ΔΣ μπλα μπλα μπλα

…και τώρα αρχίζουν τα ωραία: στην επόμενη σελίδα έχω φτιάξει ένα σχεδιάγραμμα της τάξης μας, με ονόματα κιόλας. Τότε ήταν της μόδας να καθόμαστε σε ομάδες των έξι, δυο θρανία το ένα απέναντι από το άλλο, κολλητά, με ενωμένη τη μεγάλη πλευρά του κάθε θρανίου, και στη μια άκρη κολλητό ένα τρίτο θρανίο, κάθετο με αυτά (το τι στραβολαίμιασμα είχε πέσει, δεν το συζητώ). Στη δεξιά σελίδα αρχίζουν οι αφιερώσεις…


Αγαπημένη μου φίλη Ε., σου χαρίζω αυτό το ποίημα (βελάκι που δείχνει προς τα κάτω) Ένα αστέρι στο χέρι κρατώ για να στο δώσω για φυλαχτό είμαι φίλη σου να το θυμάσαι όπου κι αν πας όπου και να ‘σαι. Υπογραφή: Ι. (η καλύτερή μου φίλη, με την οποία μάλιστα διαδίδαμε ότι είμαστε μακρινά ξαδέρφια – βεβαίως και μας πίστευαν)


Ήσουν καλή φίλη . Θυμάμαι που μαλώσαμε και γι’ αυτό έκατσα με την Α. Δε θα σε ξεχάσω ποτέ. Είσαι καλή φίλη. Η φίλη σου, Τ.Κ. (έτερη καλή φίλη με την οποία όπως λέει είχαμε τσακωθεί και είχαμε αλλάξει θέσεις – μιλάμε για δραματικά γεγονότα)


Σου εύχομαι καλή πρόοδο στο νέο σου σχολείο και καλή πρόοδο. Ο φίλος σου Δ.Κ. (το άλλο φυτό της τάξης με το οποίο ήμασταν σε μόνιμο ανταγωνισμό, από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού μέχρι και την έκτη – αυτός πήρε σημαία, εγώ όχι. Ευτυχώς πήγαμε σε διαφορετικά γυμνάσια / λύκεια)


Σου εύχομαι καλή πρόοδο, καλή αντάμωση και καλή επιτυχία στα μαθήματα. Πιστεύω να ξανασυναντηθούμε, ο φίλος σου Χ.Γ. (παιδί με αρκετά προβλήματα, με τον οποίο «σχεδόν» συναντηθήκαμε αρκετά χρόνια αργότερα. Πέθανε από καρκίνο στον εγκέφαλο τρία χρόνια πριν. Νιώθω ακόμα τύψεις για εκείνο το «σχεδόν»)


Ήσουν καλή φίλη και σου εύχομαι καλή επιτυχία, Τ. (wannabe boyfriend από την Τρίτη δημοτικού μέχρι και τα μέσα της Πέμπτης, όπου απογοητεύτηκε και τα ζήτησε από την καλύτερη μου φίλη. Ο ένας από τους δυο καλύτερους μου φίλους από το δημοτικό. Έχει να μου μιλήσει από τότε)


Σου εύχομαι καλό διάβασμα στο Γυμνάσιο, καλές διακοπές. Ήσουν αξέχαστη φίλη και ελπίζω να μη χαθούμε. Με αγάπη ο φίλος σου Σ (ο δεύτερος καλύτερος φίλος, με τον οποίο χαθήκαμε αλλά ξαναβρεθήκαμε στο φροντιστήριο στην Τρίτη Λυκείου)


Ύστερα απ όλα αυτά (και από άλλα πολλά που δεν τα γράφω διότι έχω μια υποψία ότι έγινα κουραστική) είναι να μην θες να οργανώσεις ένα reunion δημοτικού;


Έχω ήδη αρχίσει να μαζεύω τηλέφωνα και mails. Έχω μιλήσει με μερικούς, τώρα που βρήκα και το λεύκωμα με τα τηλέφωνα τίποτα τίποτα δε μας σταματά (οοοολεεε). Έχω σκεφτεί ακόμα και τι θα πω όταν τους δω


Είστε κομμάτι των καλύτερων αναμνήσεων που έχω ως άνθρωπος, από την αρχή της ζωής μου μέχρι τώρα. Αισθάνομαι τυχερή που σας γνώρισα και που ζήσαμε μαζί τα έξι εκείνα χρόνια. Σας ευχαριστώ

8 σχόλια:

kiara είπε...

Πωωωωωω... συγκινήθηκα!...

(ωραίο ξεσκόνισμα!;))

JoaN είπε...

Όμορφο αφού το νιώθεις έτσι κ έχεις σκεφτελι κ τι θα τους πεις!
(Έχω ακριβώς τα αντίθετα συναισθήματα για όλα τα χρόνια στο σχολείο κλπ. Και στην περίπτωσή μ το ρεγιούνιον φαντάζει αστείο αφού στο δρόμο κάνουμε πως δε γνωριζόμαστε... Μ όσους θέλαμε κρατήσαμε επαφές.)

Όταν πηγαίναμεε μαζίι σχολείοοο σαλαλα

[Germanos] είπε...

Τι να σου πω ... εχω τελειώσει το δημοτικό πριν απο 27-28 χρόνια

Οσο καλες αναμνησεις και να χω η μνήμη εχει τα ορια της.

Τι καλες αναμνήσεις βέβαια , εδω μιλάμε για 70'ς

Roadartist είπε...

..πανεμορφο..

Φράνσις είπε...

Ελπίζω οτι το reunion αν και οποτε το πραγματοποιήσετε, να μην σας απογοητεύσει... φιλί μικρή μου.( Σιχαινομαι τα σχολικα χρόνια μου. Τα εχω θαψει ήταν εφιαλτης για μενα. τα μονα σχολικα χρονια που αναγνωρίζω είναι του Πανεπιστημιου προπτυχιακου και μεταπτυχιακού).

fvasileiou είπε...

Τα αγόρια δεν είχαμε λευκώματα, αλλά θυμάμαι είχα γράψει ευχές και στιχάκια στα τετράδια των συμμαθητριών μου. Όλα φαντάζουν τόσο μακρινά! Τις προάλλες συνάντησα μια παλιά γειτόνισσα και συμμαθήτρια και άρχισε να μου λέει τα νέα των παλιών συμμαθητών. Συνειδητοποίησα ότ δεν τους θυμόμουν, πέρα από 2-3 άτομα...

proserpina είπε...

@kiara: παραλίγο να το πάθω κι εγώ αυτό, αλλά συγκρατήθηκα :PPP

@joan: κι αααμα δωωω κανενα φιιιλοοο, τρέμω μηη με θυμηθει, πεθαμένες καλησπέρες σαλαλα ;)

@[germanos]: χαχαχαχχ, ωραία θα ήταν και τότε, non? Ευτυχώς που δεν ήταν τα ΄80s... :P

@roadartist: είναι, όντως :)

@auburn kate: θα το μάθουμε σύντομα αυτό (το αν θα με απο-γοητεύσει ή οχι). Καλά και τα φοιτητικά, αλλά τα χρόνια του δημοτικού επιμένω οτι είναι τα ωραιότερα

@fvasileiou: ουτε σ' εμάς είχαν τα αγόρια, αυτό ήταν ένα λεύκωμα που είχε δώσει ο σύλλογος σε όλους τους μαθητές της έκτης τάξης. Εγω πάλι, 2-3 ήταν τα άτομα που δε θυμόμουν (και μου έκανε πολύ άσχημη εντύπωση).


Για να δούμε τί θα γίνει τελικά, πόσοι θα μαζευτούμε, πώς θα είναι...

Unknown είπε...

το συζήταγα τις προάλλες με τη Β, όταν λέγαμε πόσο περισσότερο ενδιαφέρον έχει ένα reunion του δημοτικού από ένα λυκείου και πόσο τα παιδιά εκείνης της εποχής μας έδωσαν στιγμές να κουβαλάμε για όλη μας τη ζωή
καλό reunion ;)