Αρρώστιας το ανάγνωσμα

Στην οικογένειά μου η κάθε μεταδοτική ασθένεια εξελίσσεται σύμφωνα με το φαινόμενο ντόμινο. Αυτή τη φορά η αιτία ήταν η ίωση που κυκλοφορεί, γαστρεντερίτιδα (you know, με πυρετό, vomit-μου φαίνεται λιγότερο αηδιαστική έτσι η λέξη- κλπ)


Ξεκίνησε λοιπόν την Κυριακή τα ξημερώματα ο βενιαμίν της οικογένειας, κατα τη διάρκεια της ημέρας τη σκυτάλη πήρε το δεύτερο κατα σειρά τέκνο της οικογένειας, την επόμενη κόλλησε ο προτελευταίος γιος, και την Τρίτη ήταν η μέρα για τον τέταρτο κατα σειρά και την πρωτότοκη κόρη, δηλαδή την αφεντιά μου. (αν αναρωτιέστε πόσοι είναι σ' αυτή την οικογένεια, σας πληροφορώ οτι είμαστε έξι παιδιά-δυο κορίτσια και τέσσερα αγόρια, οπότε μέχρι στιγμής έχει μείνει αλώβητη μόνο η αδερφή μου, τρίτη κατα σειρά ηλικίας)


Δεν μπορώ να πω, όλα τα είχαμε. Και πυρετό, και "εξαγωγές" (άτιμη κρεατόσουπα με ρύζι...) και ένα αίσθημα "τώρα εγώ να σηκωθώ ή θα σωριαστώ πάλι" σε συνδυασμό με το "βγάλτε αυτή την πέτρα απο το στομάχι μουουουου". Τι primperan πήρα προληπτικά, τι αφέψημα με δυόσμο (βοηθάει λεέι σ' αυτές τις περιπτώσεις), τίποτα. Τα ίδια χάλια. Όχι τίποτ΄άλλο, έχει έρθει και η μικρή ολλανδέζα στα πάτρια εδάφη για λίγες μέρες και δε θα προλάβω να τη δω! Για να μη μιλήσω για τις εκπτώσεις - αν και ύστερα απο το ποστ της pieta θα το σκεφτώ πολύ να βγω στα μαγαζια, τουλάχιστον όχι πριν εξοπλιστώ με ικανοποιητική δόση ηρεμιστικών.


Οπότε, τί να κάνουμε οι άρρωστοι, στηθήκαμε μπροστά στο τελεβίζιον (μας είχε φέρει μια μικρή τηλεόραση η γιαγιά για να δούμε το Παραπέντε και επειδή λόγω της οικογενειακής επιδημίας δεν τολμάει να έρθει να την πάρει, την έχουμε ακόμα). Τι Κέρκυρα-ΑΕΛ είδαμε (σούπα το ματς), τι Τότεναμ-Άρσεναλ (αυτό ήταν παιχνίδι...), μέχρι και Μαρία η άσχημη είδαμε, αν και αυτό το τελευταίο, όπως και τον αγώνα της Κέρκυρας δεν αντέξαμε να το δούμε όλο.


Το κλου της υπόθεσης όμως ήταν το καλλιτεχνικό πατινάζ, που είχε στην ΕΡΤ και σχολίαζε ο κος Κωστάλας....I am speechless. Ο άνθρωπος είναι τρομερός. Καταρχήν, η φωνή του και η προφορά. Και καλά ρε παιδί μου να λέει με προφορά τα ονόματα των Άγγλων ή των Γάλλων αθλητών, άντε και των Γερμανών. Αλλά να λέει με προφορά και των Ρώσων; Και των Τσέχων, και των λοιπών σλαβο-πρωην ΕΣΣΔ χωρών; Είχα μείνει!


Πιο πολή φάση όμως είχαν οι σχολιασμοί που έκανε:

Παράδειγμα 1ο. Βγαίνει ενας, τώρα Ρώσος ήταν, Τσέχος, θα σας γελασω, να χορέψει με μουσική υπόκρουση ενα τάνγκο. Και φορούσε κάτι μαύρα με πούλιες και στρας και κάτι κόκκινα σα λειριά να κρέμονται ολούθε. Και σχολιάζει ο μεσιέ: "Ναι....Τώρα τί να πει κανείς; Μα είναι αμφίεση αυτή; Φανταστείτε αυτό τον κύριο να πήγαινε να χορέψει έτσι σε κάποιο μαγαζί που χορεύουν τάνγκο, δε θα τον δέχονταν, θα τον πέταγαν έξω! Ήθελα να' ξερα τί σκέφτονταν ο ενδυματολόγος και ο χορογράφος του όταν του πρότειναν αυτό το ρούχο"

Παράδειγμα 2ο. Αυτή τη φορά ήταν ένας Ρώσος, ο οποίος φορούσε, αν μπορείτε να το φανταστείτε τώρα αυτό, ενα πράμα σα παντελόνι ενωμένο με αμάνικο φανελάκι, μαύρου χρώματος αμφότερα, με ντεκολτέ μαργαρίτα ανοιχτό σχεδόν μέχρι τον αφαλό, και απο μέσα ρόζ πουκάμισο με λαχανί κουμπάκια και ένα λαχανί φουλάρι ριγμένο στον δεξί του ώμο... Είχαμε μείνει άφωνοι, όλη η ομύγυρη στον καναπέ. Πηγαίνουν και τα φλαμίνγκο τώρα να χορέψουν καλλιτεχνικό πατινάζ; Και ακούγεται και ο μεσιέ: "Καλά βρε παλληκάρι μου, αλλά αυτό τον φιόγκο τί τον ήθελες;"


Το φλαμίνγκο τελικά βγήκε πρώτο, τα έκανε και τα άξελ και τα τόλουπ όλα τέλεια, έκανε μάλιστα και τετραπλό τόλουπ με τριπλό αποτέτοιο συνεχόμενα - όλοι σχεδόν μποζουριάζονταν στο τετραπλό, αυτός άνετος, το έβγαλε στο τσάκα τσάκα.


Ουφ, το κούρασα μου φαίνεται το θέμα. Αααα, τώρα μου ήρθε: έχει βρει κανείς τη διαφήμιση της Aegean με το πινκ, την ψάχνω σε κανα youtube και δεν τη βρίσκω


Άντε καλή μας μέρα, και κουράγιο, αύριο είναι Παρασκευή...