Reconsidering

by *jerry486 @ deviantart.com

Δεν ξέρω σε πόσους απο εσάς έχει τύχει και πώς (ή αν) το αντιμετωπίσατε. Εγώ πάντως πιάνω τον εαυτό μου να επιβεβαιώνει αυτά που έγραφα παλαιότερα και δε μου αρέσει καθόλου. Το θέμα μας είναι, όπως πιθανόν έχετε υποψιαστεί όσοι απο σας πατήσατε στο λινκ, η εξάρτηση απο το νετ (μα, τί ωραία που τα γράφω :S)

Όντως, λοιπόν, το πρώτο πράγμα που θα κάνω πριν καν πάω στην κουζίνα για να φτιάξω τον πολυαγαπημένο μου καφέ, είναι να ανοίξω τον υπολογιστή. Στη συνέχεια, δε σηκώνομαι παρά μόνο αν έχω κάποιο ιδιαίτερο/σχολή/φροντιστήριο. Ωωωρες λοιπόν καθισμένη μπροστά στην οθόνη...Και, εντάξει, η δουλειά μου είναι στον υπολογιστή και στο ίντερνετ. Είναι όμως όλες αυτές οι ώρες που σπαταλάω για δουλεια; Οκ, θα δεις και μερικά σάιτ, θα ξεσκάσεις και λίγο. Τί γίνεται όμως όταν νιώθεις οτι σου γίνεται εξάρτηση αυτό το πράγμα;

Και πριν χαλούσα αρκετές ώρες στο πισί, με το μπλογκ όμως και με τη dsl η κατάσταση έχει ξεφύγει τελείως. Το πρώτο πρόγραμμα που θα ανοίξω είναι ο μοτζίλα: γιαχου για τα μέιλ και τράκερ για τους επισκέπτες. Στη συνέχεια γεμίζω καμια δωδεκαριά καρτέλες με τα μπλογκ αλλων που διαβάζω, και αρχίζω: σχόλια, ανανέωση ιστοσελίδας, δεξί κλικ σε περίεργα ip του τράκερ (τώρα θέλω να ρωτήσω ποιανού το ip είναι το τάδε, αλλά θα δείξω χαρακτήρα και δε θα το μάθω ποτέ). Μετά απο καμια ώρα, τουλάχιστον, αρχίζω να δουλεύω στα σοβαρά. Και φυσικα στην πρώτη ευκαιρία (δηλαδή μετά απο λίγα λεπτά) πάμε για άλλον ένα γύρο: Ctrl+T, url, Enter, Refresh.

Δεν ξέρω εσάς πώς σας φαίνεται, εγώ πάντως έχω κουραστεί και έχω αηδιάσει με τον εαυτό μου. Και δεν είναι απάντηση το "ελα μωρέ, όλοι το ίδιο κάνουμε". Πολλές φορές νευριάζω όταν μπλόγκερς που διαβάζω δεν γράφουν καινούργιο πόστ, ή δεν απαντάνε στα σχόλια, ή όταν φίλοι μου δεν μπαίνουν στο μσν. Αυτό όμως μόνο αρνητικό δεν είναι: οι άνθρωποι εκείνη στη στιγμή ΖΟΥΝΕ: δουλεύουν, μιλάνε με φίλους στο τηλέφωνο, συναντιούνται και πάνε βόλτες, ψωνίζουν, τρώνε, πάνε διακοπές, κοιμούνται. Μήπως να έκανα κι εγώ κάτι παρόμοιο;

Δεν ξέρω...πολλές σκέψεις περνάνε απο το μυαλό μου, απο το να περιορίσω σε συγκεκριμένες ώρες/μέρες τη γενική ενασχόληση με μπλογκς, μέχρι και να το κλείσω το ρημάδι. Ούτως ή άλλως, σιγά τις χαζομάρες που γράφω. Διακοπές έρχονται, θα έχω όλο το χρόνο να το σκεφτω

Ωραία σας ζάλισα και σήμερα,ε; Έγραφα όπως μου έρχονταν στο μυαλό και πιθανώς σε αρκετά σημεία δε βγαίνει νόημα (και δεν ασχολήθηκα καθόλου και με το θέμα της "επικοινωνίας", ναι, μέσα σε εισαγωγικά, που υπάρχει μέσω ίντερνετ-μέιλ, μσν, μπλογκς και τα λοιπά. Ε, θα το αντέξετε, δεν πειράζει, θα το αναλύσουμε την επόμενη φορά ;-) Να, έχουν περάσει 2 ώρες απ΄όταν άνοιξα το πισι και ακόμα δεν έχω αρχίσει να δουλεύω...)



Αμα δεν τα ξαναπούμε μέσω μέιλ με κάποιους απο εσάς, εύχομαι Καλό Πάσχα και καλή ξεκούραση!

Καλημέρες :)